GEÇMİŞE DOĞRU

fındıklı - balıkçı barınağı
köpeğini tersleyen balıkçının
sürekli kaldığı barınak
ve akşamın serinliğinde
altı yanan sacın çıtırtısıyla
suskun anları dolduran insanlar
köpeklere leş yedirip
ağızlarını kokluyorlar
leşten daha kötü kokan ağızları
bu ağızlardan çıkan konuşmalar
kokuyu kaba kulaklara ulaştıran
yarı anlamlı rüzgar
kim düşünür ki kaldırımın az altında
aynıyı reddeden sevgililer yaşıyor
kim der ki ben seninle rakı içiyorum
ve bir balık beni doyurmak için
kendi hayatını feda ediyor
bütün mezeleri öne sürüyorum
şimdi.. kazanmak için
kör bıçağın tek başına
ince dilimler keseceğini sanan
budalaları alıyorum karşıma
yorulana kadar kazanıyorum
sonra saatimin kösteğini atıp
ince mıcırlı bir düzlükte dinleniyorum
bütün kazandıklarım bir bir kayboluyor
dönüyorum kaybettiklerim peşimde
dönüyorum ah o kötü kâbuslar
öfkem budalaları kovalıyor 
yine yorulana kadar oynuyorum
yeniyorum da ama kaybettiklerimi
asla kazanamıyorum